سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

ترا قناعت می‌دهند که فقر عیب نیست، خداوند فقرا را دوست دارد، پیامبر فقیرانه زیست، قناعت گنج شایگان و نابودنشدنی‌ انسان است، زیاده‌خواهی رذیلت است و دنیاگریزی و دنیاستیزی فضیلت، دنیا زندان مسلمان و زندگی دنیوی چند روزی بیش نیست؛ پس نباید بدان دل بست و باید در آن مسافرانه زیست.

این نوع برداشت ترفند جدیدی جهت تخدیر عقلی و فکری مسلمانان است و انسان مؤمن را عجول، عاطفی و مسئولیت‌نشناس بار می‌آورد، تا از فقرش لذت ببرد و به ضعف و ناتوانی تن در دهد. جهان را به نام و کام دیگران ببیند

نمی‌فهم یک فرد تاریک‌دل یا امت تاریک چگونه خود را به او نسبت می‌دهد؟

برخی از عقل‌ها مخزن خرافات و خاستگاه اباطیل است؛ اگر کتاب محمد حق است و  بیانگر حقایق، پس این عقل‌ها چه نسبتی با اسلام دارند؟

إِنَّا أَنزَلْنَا إِلَيْكَ الْكِتَابَ بِالْحَقِّ؛ دل‌هایی وجود دارند که از حد و مرز شهوت فراتر نمی‌روند.

اگر هواپرستی چنان که خداوند خبر داده است، آسمان و زمین را فاسد می‌کند، پس امور مردم چگونه با هوا و هوس فاسد نمی‌شود؟

کسانی که از نور علم و فضیلت و حق و عدالت و ایمان بی‌بهره‌اند، در هیچ چیزی با محمد نسبت ندارند و ادعای آن در این خصوص راه به جایی نمی‌برد. 

شنیدم که یکی این حدیث را می‌خواند: «تَنَاكَحُوا، تَكْثُرُوا، فَإِنِّي أُبَاهِي بِكُمُ الْأُمَمَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ»

دوست خیرخواهی به گفت: به نظر می‌رسد از سیستم اخلاقی و نظم و انضباط حاکم بر جوامع غیر مسلمان تعجب می‌کنی. بر خودت سخت مگیر؛ این پیشرفت‌ها، عفت و پاکدامنی را به شدت خدشه‌دار کرده است و این جوامع به لحاظ جنسی در معرض فروپاشی قرار دارند در حالی که امت ما شکر خدا از این آفات پیراسته است و همچنان که از فحشا و منکر به دور است. 

گفتم دوست من گوش کن؛

من مسلمانم و خدا را شکر می‌کنم که با اسلام او را شناختم. از این که مرا از پیروان خاتم پیامبران قرار داده است و نعمت اسلام را به من بخشیده است بسیار سپاسگزارم.

کشاورز ساده‌ای که صبح و شام در برابر پروردگارش می‌ایستد و می‌گوید

اگر حکومتی مرتکب منکر گردد، آیا تغییر آن با زور جائز است یا خیر؟ روایاتی که در این باره آمده فراوان است و شایسته تأمل. کسی که آراء و اقوال اهل علم را در این زمینه مورد ارزیابی قرار دهد خواهد دید که اغلب ایشان با پدید آمدن اختلاف و تفرقه موافق نبوده و در مخالفت با حکومت درنگ روا می‌داشته و به مقاومت مسلحانه فتوی نمی‌دهند

پیامبر انسان

اگر می‌بینیم که قرآن کتابی است که برای انسانیت افق‌های کمال را به تصویر کشیده است، بدون شک محمد (ص)‌‌ همان مردی است که این کمال در شخص وی تحقق یافته است و در آثار و رفتار و کردار او بلند‌ترین الگوهائی است که انسانیت در جستجوی آن است. به راستی او شأن و منزلت «ضمیر انسانی» را بالا برد که اعلام داشت که قرارگاه تقوی دل‌های پاک و پاکیزه است و عبادات ظاهری قشری، انسان را از داشتن چنین دل‌هایی بی‌نیاز نمی‌سازد و قیمت و بهای عقل را تثبیت نمود

از عمر بن‌خطاب(رضی‌الله‌عنه) روایت است که ایشان فرمودند: روزی نزد رسول الله(صلی‌الله‌علیه‌وسلم) نشسته بودیم که ناگهان مردی با لباسی بسیار سفید و مو‌های کاملاً سیاه بر ما وارد شد. در حالی که نه اثری از سفر بر چهره‌اش نمایان بود و نه کسی از ما او را می شناخت. او آمد و نزد پیامبر(صلی‌الله‌علیه‌وسلم) نشست؛ زانوهایش را به زانوهای رسول خدا(صلی‌الله‌علیه‌وسلم) چسباند

استبداد نیروها را فلج می‌کند
دولت‌مردانی که‌ طی چند قرن گذشته‌ زمام امور کشورهای اسلامی را در دست داشتند، جز استبداد و هرج و مرجی زشت و کریه‌ چیز دیگری برای ملتشان نداشته‌‌اند.
آنان حکومت‌هایی را تشکیل دادند که‌ در سایه‌ی آن،‌ آزادی‌های طبیعی در جا زد و بهم پیچید و تمامی نیروهای مادی و ادبی سست و بی‌پایه گشتند

احترام به بزرگان لازم است. منظور از بزرگان ثروتمندان و قدرتمندان نیستند؛ زیرا در میان ایشان هم آدم محترم وجود دارد و هم آدم حقیر و نامحترم! منظورم از بزرگان آنهایی هستند که از دانش گسترده و اخلاق و شمایل ستوده و ایمان و یقین توفنده و جهاد خالص و بی‌شائبه برخوردارند.